บทที่ 161 ฆาตกรตัวจริง (75%)

“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”

คนที่แทบจะไม่เหลืออำนาจเพราะลงจากตำแหน่งรัฐมนตรีมานานหลายปีเอ่ยเสียงกระด้างเจือดุดันทิ้งท้าย จากนั้นก็รีบกดโทรศัพท์ไปหาลูกสาวด้วยความร้อนใจ

“ว่าไงคะพ่อ”

น้ำเสียงเอื่อยๆ เจือหวานละมุนเป็นปกติทำให้ผู้โทรมาลูบหน้าตัวเองแรงๆ ด้วยความกลัดกลุ้มใจ

“หยุดเรื่องที่กำลังทำอยู่ แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ